Czasami to co nam potrzebne samo do Nas przychodzi w odpowiednim czasie i miejscu. Kiedy okazało się, że Ośrodek Poza Schematami z Warszawy planuje kurs „Rok z psychoterapią poznawczo-behawioralną dzieci i młodzieży” w Zielonej Górze zapisałam się bez wahania. Chciałam uzupełnić moją wiedzę psychoterapeutyczną aby móc pomagać dzieciom i młodzieży z zaburzeniami lękowymi, ADHD, Zespołem Aspergera, czy depresją zgodnie z założeniami myśli poznawczo-behawioralnej.
Dzięki szkoleniu jeszcze bardziej utwierdziłam się w przekonaniu, że psychoterapia poznawczo-behawioralna dzieci i młodzieży jest dziedziną, w której zawodowo czuje się dobrze i lubię się rozwijać.

Uczestniczenie w konferencjach naukowych oraz szkoleniach zawsze daje mi wiatr w żagle – powiew nowej energii do pracy, pomysły i inspiracje. Jako członkini Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej oraz certyfikowana psychoterapeutka stale się rozwijam i aktualizuję swoją wiedzę. Nawet czas pandemii nie zablokował działań edukacyjnych, tylko przeniósł je so strefy online.

Miałam przyjemność prowadzić wykład online w ramach programu „Świadoma Mama” omawiając temat samodzielności u dzieci na różnych etapach rozwoju. Wraz z Kancelarią Prawną Anny Giercarz miałam możliwość wziąć udział w spotkaniu dotyczącym zjawiska hejtu w szeroko pojętym znaczeniu tego słowa. Pomimo trwającej wówczas pandemii miałam sposobność spotkać się z szerszą grupą odbiorców niż podczas sesji w gabinecie, a prowadzenie warsztatów sprawia mi dużą frajdę.
W ramach mojej pracy warsztatowej miałam możliwość przeprowadzić szereg prelekcji dla rodzin zastępczych współpracujących z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Nowej Soli, a także prowadzić szkolenia dla pracowników z zakresu psychologii i psychoterapii dzieci i młodzieży, a także umiejętności komunikacyjnych.

Ciekawym doświadczeniem zawodowym, było dla mnie wsparcie mają wiedzą psychologiczną wydawnictw książek dla dzieci „Ciocia Mati i tajemniczy mnich” Joanny Turakiewicz-Pietras, oraz „Co się stało z Panią?” Marty Świątkowskiej. Obie książki niosą w sobie ogromny walor edukacyjny i profilaktyczny, dzięki czemu mogłam promować ich treść jako element pracy psychoedukacyjnej.

Od lipca 2022 roku pracuję również w Poradni Pozytywka w Zielonej Górze, gdzie prowadzę indywidualną psychoterapię poznawczo-behawioralną dzieci i młodzieży. Jest to bezpłatna i kompleksowa pomoc dzieciom oraz ich rodzinom, dzięki czemu może być bardziej dostępna. Daje mi to również możliwość współpracy ze świetnymi specjalistami z różnych dziedzin ochrony zdrowia psychicznego.

Kiedy napotykam problem w mojej pracy, i nie wiem jak pomóc, przede wszystkim staram się jak najwięcej dowiedzieć, a uczuć się lubię od najlepszych praktyków. Tak się właśnie stało, kiedy w moim gabinecie coraz częściej spotykałam się z problemem niejedzenia, nawykowych zaparć u dzieci, napadowymi bólami brzucha oraz innymi dziecięcymi trudnościami z pogranicza psychosomatyki i medycyny. Potrzeba poszerzania moich horyzontów naukowych zaprowadziła mnie do Aleksandry Majsnerowskiej z Fundacji Akademia Zdrowej Rodziny która w trakcie swoich warsztatów  w ramach programu Piona na zdrowe, poszerzyła moją wiedzę o takie przypadłości jak SIBO (Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego) czy ARFID ( ograniczanie lub/i unikanie przyjmowania pokarmów). Trudności dotyczące sfery jedzenia u dzieci rzutują na ich funkcjonowanie psychiczne oraz życie całej rodziny, co wymaga pełnego zaopiekowania.

Jednym z najbardziej aktualnych dla mnie tematów, w których ostatnio rozwijam mój warsztat pracy jest psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD u osób dorosłych. Zajmuję się zarówno diagnozą,  jak i terapią, współpracuję również z lekarzem psychiatrą. Jest to temat mało popularny w przestrzeni terapeutycznej, a dla mnie jest to naturalny, wręcz intuicyjny kierunek rozwojowy – kto miał mnie możliwość poznać, ten wie co mam na myśli. Dzieci z ADHD stają się dorosłe, a ich „supermoce” nadal im towarzyszą, a ja pomagam je tylko okiełznać i zaakceptować.

W okresie ostatnich 3 lat moje życie diametralnie zmieniło się, jak to żartobliwie stwierdzam, jestem na 6 semestrze kolejnych studiów, tym razem z rodzicielstwa. Zostałam mamą dwójki szkrabów, które bardzo inspirują mnie do trenowania asertywności, cierpliwości, gotowości do działania o każdej porze dnia i nocy, a także uczą pokory i dystansu do wielu ludzkich spraw. Zajęcia praktyczne mam cały czas. Nie ma co ukrywać, że osobiste zagłębienie się w temacie rodzicielstwa odbija się na mojej pracy z dziećmi i ich rodzicami. Odbieram to jako bardzo pozytywne i rozwijające doświadczenie.